Sidi Bou Saïd

Sidi Bou Said, het Andalousische dorp, ligt op de 100 m hoge, steil naar de zee afdalende Cap Carthage in het noordoosten van Tunesië. Zoals geen enkele andere plaats in het land verbindt dit dorp de sprookjesachtige charme van Duizend en Een nacht met de kleurenpracht van de Middellandse Zee. De verblindend witte huizen in kubusvorm met hun rijk versierde blauwe deuren, blauwe vensterramen en filigranen hekken doen het hart van elk romanticus overslaan. Achter de zwaarbeslagen deuren bevinden zich lieftallige tuinen vol met bougainvilles en wondermooi betegelde vloeren. De enge steegjes hangen vol met antieke lantarens, geraniums/ begonia's en jasmijngeur. Het is niet te verwonderen dat de betoverende pracht van Sidi Bou Said kunstenaars als Paul Klee en August Macke tot inspiratie diende. Tot op vandaag heeft dit dorp de naam een kunstenaarskolonie te zijn. Een onvergetelijke belevenis biedt Sidi Bou Said op het zogenaamde blauwe uur, wanneer de dag langzaam nacht wordt. De hitte gaat slapen, en een zacht blauw licht legt zich als een koele sluier over het dorp.Sidi Bou Said, ook wel het zeerover stadje genoemd. Het is nu een modeldorp dat met overheidsgeld is gerestaureerd en wordt onderhouden. Er liggen dure appartementen die Jan Modaal zeker niet kan betalen. Het stadje ontleend zijn naam aan Abu Said Kalafa ben Yahia el Temimi el Beji, een 13de eeuwse soefi die zich hier vestigde na zijn pelgrimstocht naar Mekka. In 1912 vestigde de excentrieke Engelse baron Rodolphe d'Erlanger zich hier. Hij bouwde er een villa en restaureerde de oude huizen. Van de overheid wist hij het gedaan te krijgen dat alle huisdeuren dienden geschilderd te worden in het typische stralend blauw!Zowel de hobbelige straatjes, de witte gevels en de blauwe met nagels beslagen deuren vormen nu een toeristische topper. Bij een bezoek horen eveneens het drinken van een lekkere en verfrissende kop muntthee, liefst met zonnepitten, en het roken van de waterpijp in het Café des Nattes of het Café Sidi Chabaane met prachtig uitzicht op de omgeving.Huidig is Sidi bou Said een centrum voor kunstenaars die er graag hun resultaten tonen in de diverse leuke zijstraatjes. El Borj (Fort) is een oude verdedigingsvesting gesticht door de Finiciers en later uitgebreid en in gebruik genomen door de romeinen ,de bizantijnen ,de arabieren,en de spanjaarden op het laatst door de Fransen. Na de bevrijding van de Fransen is het gebouw geheel gerestaureerd, en de hele omtrek van de berg is beplant met pijnbomen, dat was in 1957 om de werkloosheid tegen te gaan. Op de berg aan de voet van het kasteel was een oud gebouw met een koepeltje (het graf van sidi Abdallah) dat is nu omgebouwd in CAFE EL BORJ en daar kan je aardbeiensap drinken (specialiteit van het huis), thee met pepermunt of frisdrank (geen alcohol).Cafe El Borj heeft een schitterend uitzicht op de mooiste witte stranden en blauwe zee van Tunesie.